Cały ten szum medialny wokół Ludwika Dorna jest jakiś sztuczny, jakby robiony na siłę, bo akurat nie ma niczego lepszego na podorędziu. Nie przepadam za Dornem, ale też nie uważam, że należy go stawiać pod pręgierzem opinii publicznej, napiętnować, wyciągać stosowne przepisy, że poseł w Sejmie jest posłem w pracy, a jeśli w pracy, to mu nie wolno. No niby nie wolno, ale czy on w pracy obsługuje niebezpieczne urządzenia? Czy prowadzi samochód? Czy wreszcie przychodzi do tej pracy notorycznie nawalony jak autobus i nie jest zdolny do wypełniania obowiązków, jakie mu powierzono? Czy skompromitował nasz kraj, bo bełkotał jak, nie przymierzając Kwaśniewski. A i do Kwaśniewskiego trudno mieć pretensję. W końcu pił, bo tak był goszczony.
Nie staram się usprawiedliwiać Dorna, ani Kwaśniewskiego, czy innych polityków, którzy zaliczyli „wpadki” przed kamerami. I to w zasadzie jedyne, co im można zarzucić, że zabrakło im sprytu, aby wykołować żądnych sensacji dziennikarzy. Z drugiej strony dorosły człowiek ma prawo wypić kieliszek wódki, i mam nieodparte wrażenie, że tym, którzy wpadli, nie przyszło do głowy, iż ktoś z tego będzie robił sensację. Założę się, że Dorna więcej nikt nie złapie, żaden dziennikarz, ani żadne oko kamery. Ale założę się o stawkę dwa razy większą, że wcale nie przestanie używać alkoholu. Jedyne co się stanie, to wykreowanie pewnej fikcji, graniczącej z hipokryzją, co niestety czyni życie, nie tylko Ludwika Dorna mniej komfortowym. To my popadamy w jakąś paranoję poprawności, która utrudnia życie przede wszystkim, nam. Żeby dorosły człowiek nie mógł napić się kieliszka wódki z innym dorosłym człowiekiem!
Ta przygoda Dorna jak nic przywołuje z pamięci przypowieść zamieszczoną w Księdze Rodzaju o Noem i Chamie. Dlaczego zobaczenie przez Chama pijanego i nagiego ojca spowodowało taką gwałtowną reakcję? Dlaczego piętnujemy takie zachowanie i nazywamy je, od tamtego niefortunnego wydarzenia – chamskim? Człowiek pijany jest nagi i bezbronny! Człowiek wyszydzający, ośmieszający, drwiący z bezbronnego, wykorzystuje bez skrupułów swoją chwilową przewagę. Jest chamski! To upadek obyczajów i przestroga. To przypadek, gdy władza trafia w ręce kogoś, kto nigdy nie powinien jej mieć, bo korzysta z niej jak najgorzej.
Dlatego przypowieść o Dornie powinna stać się powodem do refleksji dla mediów. Bo wcale nie jest tak, że ich misja polega na pokazywaniu wszystkiego i za wszelką cenę, bez względu na koszty.
Komentarze